ครั้งแรก... ที่ย่างก้าวเข้าสู่พื้นดิน นามว่า เขตบุญสถานอันศักดิ์สิทธิ์ วัดพระธรรมกาย และได้รู้จักหลวงพ่อธัมมชโย ท่านได้มีพระคุณกับข้าพเจ้ามากมายนัก มีเพียงสิ่งดีๆที่วัดพระธรรมกาย ณ สถานแห่งนี้ได้มอบให้มาตลอดระยะเวลา 30 กว่าปี หากไม่มีวัดพระธรรมกาย ไม่มีพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย คงไม่มีฉันในวันนี้ วัดพระธรรมกายได้สอนให้ฉันเติบโตขึ้น รู้จักคำว่าสัมมาทิฏฐิ หากไม่ได้วัดพระธรรมกาย ฉัน..คงเป็นคนหนึ่ง ที่เติบโตขึ้นท่ามกลางอบายมุข และไร้ศีลธรรม ไม่มีอะไรที่จะยึดเหนี่ยวจิตใจ มีการตัดสินใจที่ผิดพลาด พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ท่านเป็นต้นแบบการสร้างบารมีที่ดีเยี่ยม ตั้งแต่ครั้งแรกที่เข้าวัด จนถึงปัจจุบัน ที่วัดพระธรรมกายได้สอนให้ฉันเติบโตมาด้วยการที่รู้จักการให้
การให้...ที่เป็นการให้จากใจถึงใจ โดยไม่จำเป็นต้องให้ปัจจัยเท่านั้น แต่การให้สามารถให้ได้กำลังกาย และกำลังใจ ฉันได้เรียนรู้ถึงคำว่า อาสาสมัคร ที่อาสาด้วยใจ โดยไม่หวังผลตอบแทน มีพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เป็นหลักชัย ของทุกคนที่มาที่วัด ยิ่งกาลเวลาผ่านไป ความรักและประทับใจในวัดพระธรรมกาย และความเคารพในหลวงพ่อธัมมชโยยิ่งเพิ่มขึ้นทับทวี วัดพระธรรมกาย และหลวงพ่อธัมมชโย เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันเข้าใจการดูแลตัวเอง และเปิดใจกว้าง พร้อมที่จะดูแลพ่อ แม่ ญาติ เพื่อน พี่ น้อง อย่างไม่มีข้อแม้ เงื่อนไขใดๆ ทำให้เข้าใจโลกแห่งความสุข มองทุกอย่างในทางดี และมีความสุขในทุกวันที่ได้ทำความดีเพื่อตัวเอง และคนรอบข้าง พร้อมที่จะคิดดี พูดดี และทำดี ที่นี่ได้สอนให้ฉันรู้จักคำว่าให้อภัย ไม่ว่าร้ายใคร และไม่ทำร้ายใคร ได้ทำให้ฉันนำมาสอนตนเองอยู่เสมอ ทำให้ฉันเข้าใจถึงธรรมชาติของชีวิต ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ที่นี่ได้สอนฉันหลายๆอย่าง ที่ไม่อาจจะบรรยายได้หมดในแค่ครั้งเดียว
นี่อาจจะเป็นบทความแรกของฉัน ที่ยังไม่อาจบรรยายความรักในวัดพระธรรมกายได้หมด รักและประทับใจในวัดพระธรรมกาย และพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย อยู่ในใจเสมอไม่ลืมเลือน
